Dijk en Waard

In aanvulling op ons bericht van gisteren kunnen we melden dat de directie van Crawford uiteindelijk toch het convenant met de vakbond heeft getekend. De spontane handtekeningenactie onder de medewerkers is dus samen met de inzet van de bonden succesvol gebleken. Het convenant houdt in dat na een maximale verlenging van de wertijdverkorting Crawford alle medewerkers nog minimaal een half jaar in dienst houdt. De werkgelegenheid van bijna 100 mensen is hiermee voorlopig veilig gesteld.

Het leek hen een droom: een koopwoning die 25% goedkoper is dan de taxatiewaarde. Ideaal voor starters. Voor zo’n 100.000 euro een eigen woning. In 2001 werden ze opgeleverd. Inmiddels hebben de eigenaren van deze zogeheten Blue-printwoningen in Zuidwijk-Huygenhoek er nachtmerries van. De blauwgeprinte gevels zijn op een te goedkope manier aan de woningen bevestigd. De naden zijn gaan lekken, met desastreuze gevolgen. De schade is zo ernstig dat de gevels moeten worden vervangen. Dat moet zo’n 60.000 euro per huis kosten. De aannemer is inmiddels failliet, de gemeente voelt zich niet aansprakelijk en de bewoners zitten er mee. Ons is zelfs door een betrokkene verteld dat op dit moment de woningen niet eens meer mogen worden verkocht voordat de schade is verholpen en de bewoners 60.000 euro per woning op tafel leggen. “Hij zou net gaan samenwonen en zijn huis verkopen. Zit ie met zó’n strop. Dat kan hij echt niet betalen. Hij krijgt er niet eens een lening voor. Hoe moet dat nou?”

Wij zijn benaderd door ongeruste medewerkers van het in Heerhugowaard gevestigde bedrijf Crawford. Crawford biedt werkgelegenheid aan een kleine 100 mensen. Crawford is internationaal marktleider op het gebied van industriële deuren. De productie zou de laatste tijd met zo’n 30% zijn afgenomen. Crawford wil met behulp van werktijdverkorting proberen deze tegenslag opvangen. Wat de werkgever betreft gaat het om werktijdverkorting van 16 uur per medewerker per week.

De nieuwjaarsbijeenkomst op 16 januari stond helemaal in het teken van armoede(bestrijding). Twee informatieve en inspirerende sprekers zorgden voor een goed beeld van armoede in Nederland en Heerhugowaard. Tweede Kamerlid Sadet Karabulut schetste dat door het beleid van de afgelopen jaren steeds meer mensen moeten leven rond de grens van het sociaal minimum. Inmiddels zijn dat er in Nederland al 1,4 miljoen. Armoede in Nederland ziet er anders uit dan in Afrika. Toch is armoede hier ook heel schrijnend. Eerst sneuvelen vakantie, schoolreisjes, kadootjes. Later kleding, vervanging van meubilair en apparaten. Hoe langer het duurt hoe nijpender het wordt en hoe minder mensen nog mee kunnen doen met de samenleving. Er zijn zelfs steeds meer mensen die niet dagelijk een warme maaltijd kunnen eten. Inmiddels maken ook Heerhugowaardse gezinnen gebruik van de voedsebank.

SP-Heerhugowaard houdt op vrijdagavond 16 januari een voor iedereen (gratis) toegankelijke nieuwjaarsbijeenkomst in Centrum Marianne aan de Callistolaan 2. Sadet Karabulut, Tweede Kamerlid voor de SP, komt dan spreken over armoede. Armoede in Nederland. Karabulut is woordvoerder sociale zaken en heeft armoedebestrijding tot haar specialisme gemaakt. Zij zal spreken over: wanneer ben je arm in Nederland? Waarom zijn er armen? Waarom zijn er steeds meer armen? En: wat kunnen we doen tegen armoede? Zowel in Den Haag als in Heerhugowaard.

Op 21 november was het zover! Wethouder De Boer vertelde in de Alkmaarsche Courant dat het definitief over is met het plan voor de busbaan. “Er is niet genoeg bestuurlijk draagvlak”, meldde hij. Bovendien was het nooit een serieuze optie. “Het was geen item, het is geen item en het wordt geen item.” Een bijzondere opmerking van deze wethouder omdat zijn collega Piet wel degelijk de media zocht met het plan. De buurtbewoners hebben het natuurlijk niet uit hun duim gezogen. Maar goed, laten we zeggen dat er voortschrijdend inzicht is ontstaan bij het College van B&W. Altijd goed.

Buurthuis De Hoeksteen zat stampvol met 100 buurtbewoners uit protest tegen buurtbedreigende plannen van projectontwikkelaar PRN en de gemeente. Vier jaar geleden werden dezelfde plannen door buurtverzet al teruggetrokken. Blijkbaar hoopten de plannenmakers dat nóg zo'n traject de bewoners murw zou maken. Maar wat blijkt: Door de samenwerking tussen de energieke SP-afdeling en het wederopgestane buurtcomité bruist de buurt wéér van verzet. Tijdens de buurtbijeenkomst in de Hoeksteen zou de projectontwikkelaar zijn plannen komen toelichten. Een paar uur voor de bijeenkomst meldde hij zich af via een aangetekende brief. Hans van Leeuwen, SP-Tweede-Kamerlid, die was uitgenodigd als specialist ruimtelijke ordening, was er natuurlijk wel.

In de partijbestuursvergadering van 3 oktober jl. heeft het partijbestuur de SP-ledenwerkgroep van Heerhugowaard de afdelingsstatus verleend. Vanaf nu mogen we als SP-Heerhugowaard door het leven met alle rechten en plichten die daar bij horen. Formeel moet het besluit nog worden bekrachtigd in de Partijraad van 1 november a.s., maar dat zal wel goed komen. De actieve leden zijn blij met deze erkenning. Nelly Wuis: "Het betekent dat we onszelf de laatste tijd in onze eigen woonplaats en binnen de partij hebben bewezen als echte SP-ers: Actieve mensen die met hoofd en hart politiek bedrijven. We zijn betrokken plaatsgenoten die samen met buurten en burgers onrecht aankaarten. Daar gaan we de komende tijd natuurlijk gewoon mee door. Samen maken we Heerhugowaard "een stad van kansen voor iedereen" om maar eens een variant op het stadsmotto "Stad van kansen" te maken."

Op maandagavond 6 oktober houdt het actiecomité, dat de plannen rond de Middenweg wil tegenhouden, een buurtbijeenkomst. Hans van Leeuwen, Tweede Kamer lid voor de SP en specialist op het gebied van ruimtelijk ordening komt ook naar de buurtbijeenkomst. Hij zal praten over "Van wie is de buurt?" "Grondpolitiek voor de gemeenschap of voor projectontwikkelaars?" Ook zal hij de buurt uitleggen hoe een bezwaarprocedure er uit ziet, voor het geval mensen bezwaar aan willen tekenen tegen een vraag om het bestemmingsplan te wijzigen door de projectontwikkelaar.

Bij een actie heb je van alles nodig. Een drukker voor je buurtbrief, iemand die een website maakt, iemand die hem kan hosten, brievenschrijvers, mensen met ideeën, mensen om huis-aan-huis te verspreiden, mensen die voor de koffie zorgen of voor een zaal voor de buurtbijeenkomst. Bij een actie die gedragen wordt door de hele buurt, blijkt alles wat je nodig hebt in zo'n buurt aanwezig te zijn. "Ik ken wel een drukker die wil drukken voor naamsvermelding", "Ik heb al een domeinnaam en kan hosten", "Ik wil wel verspreiden", "Ik wil graag mee langs de politieke fracties", "Ik heb al een zaal geregeld". Prachtig om te zien hoe iedereen meedenkt en meedoet om de gevreesde appartementen en busbaan tegen te houden en de buurt groen, veilig en leefbaar. Zo'n doel verbindt en het er samen tegenaan gaan geeft ook het gevoel dat je iets kunt doen. Wie weet flikt deze buurt het voor de tweede keer om de projectontwikkelaar tegen te houden. Het zou heel inspirerend zijn voor alle andere buurten waar zoiets speelt of nog kan gaan spelen.