Dijk en Waard

SP-Heerhugowaard zegt: Gemeente doe niet zo kinderachtig en bied je excuus aan.

Stel je voor: er staan, onaangekondigd, wildvreemde mensen op je stoep. Ze willen naar binnen. Wat zeg ik, ze gáán naar binnen. Ze legitimeren zich niet. Ze intimideren wel. Zonder je toestemming te vragen denderen ze op je koelkast af, trekken die open en inspecteren de inhoud. Ze graaien en snuffelen in al je lades. Spitten je hele administratie door. Je vraagt je af: “In welke slechte film ben ik terecht gekomen?” Wie zijn deze mensen dat ze jouw privacy en waardigheid op zo’n brute manier denken te mogen schenden?

We leven toch niet in een politieserie?
Het gaat om consulenten van de sociale dienst van Heerhugowaard. Het lijkt er op dat deze consulenten te veel naar politieseries hebben gekeken. Daar is het smullen als de agenten procedures aan hun laars lappen en zonder huiszoekingsbevel het kwaad proberen te ontmaskeren. Maar Heerhugowaard is geen New York, bijstandsconsulenten zijn geen agenten en mensen met een uitkering zijn geen criminelen. De consulenten hebben zich dus gewoon misdragen.

Moed nodig om klacht in te dienen
Een aantal cliënten van de sociale dienst is nu al jaren bezig om aangetoond te krijgen dat het om wangedrag ging. Er is moed nodig om je uitkerende instantie aan te klagen. Afhankelijkheid maakt vaak gedwee of murw. Moedig om in zo’n situatie op te komen voor je recht, privacy en waardigheid. Dat dat ook nog wel eens wordt beloond, bleek van de week. De Nationale Ombudsman heeft de cliënten in het gelijk gesteld. Dat is een felicitatie waard. Maar ook een excuus van de gemeente. En wat staat er in de krant: dat zal er waarschijnlijk niet van komen.

Arrogantie van de macht?
Dat de gemeente geen excuus aanbiedt, is onvoorstelbaar. Als je als overheid fout zit, geef dat dan gewoon toe. Wat ik uit de krant begrijp is dat de gemeente zich beroept op de letter van de oorspronkelijke wetgeving, terwijl de Ombudsman ook jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep bij zijn oordeel betrok. De gemeente loopt dus achter de feiten aan en wil zich daar nog achter verschuilen ook. Wat voor signaal geeft de gemeente daarmee af? Dat zij gewoon altijd gelijk heeft? Dat burgers geen recht van spreken hebben? Minachting van burgers en hoogmoed of arrogantie van de macht zijn de beste middelen om afstand en weerstand bij burgers te kweken. Dat moet je als gemeente toch niet willen?

Excuus
We verdienen met zijn allen dat we als inwoners van deze stad met respect worden benaderd. Dat geldt zeker voor mensen die zich in een afhankelijke situatie bevinden. Natuurlijk, als er misbruik wordt gemaakt, dan moet dat worden onderzocht en aangetoond. Maar dan wél volgens de regels. Regels gelden voor iedereen. Ook voor de overheid.
De gemeente kreeg dus een tik op de vingers van de Nationale Ombudsman. Dat kan zeer doen, dus een excuusbrief laten typen is misschien te veel gevraagd. Ons voorstel daarom: leg deze keer een aangekondigd bezoek af, vraag of je mag binnenkomen, zeg sorry en geef een bloemetje. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn?